Luxe Auto Huren Providenciales Luchthaven

Op of rond AD 750 kwamen de eerste bewoners aan de oevers van de Turks - en Caicoseilanden. Dit waren de Lucayans of, in hun Arawak - taal, de Lukkunu cairi die de vertaling van "Eiland mannen heeft". Hun komst in de Turken & Caicos eilanden was de laatste fase van hun lange migratie nemen duizenden jaren uit hun oorspronkelijke huis aan de oever van de rivier Orinoco lang voordat de eerste Europeanen de nieuwe wereld of Venezuela ontdekt. Voor degenen onder ons ook geïnteresseerd in de geschiedenis is een bezoek aan de Turken & Caicos Museum op de hoofdstad eiland van Grand Turk essentieel. Daar onder vele interessante artefacten tentoongesteld ziet u een circa 900 jaar oude kano peddel in getuigenis voor de dapperheid van de Lucayans als een maritieme mensen. Men moet niet vergeten dat het om nog eens 700 jaar voordat Christopher Columbus aankwam in de Turkse en Caicos eilanden zijn aanspraak van ontdekking, overwegende dat de Lucayans was gereisd grote afstanden vele eeuwen vóór uit Zuid - Amerika.

De Lucyans vestigde zich in veel van de Turken & Caicos eilanden, vooral Middle Caicos en de hoofdstad eiland van Grand Turk Er is ook bewijs van kleinere nederzettingen op het eiland van South Caicos. De Lucayans waren een vreedzame mensen en ook geschoolde boeren en blijft er nog bewijs 1000 jaar later van de tuinen die ze de neiging en de gebieden voor hun dieren. De mensen hadden een vlees proteïnedieet van Hutia's (nu uitgestorven op de eilanden), leguanen en krabben. Ze ook meer dan 50 soorten planten gekweekt. Sommige van deze planten kan nog steeds worden gevonden op de eilanden vandaag en sommige nog steeds gebruikt, hoewel waarschijnlijk in veel verschillende manieren.

De Lucayans hield om te vissen. Ze hield van schaal - en schelpdieren, vooral de schelp die vandaag op commerciële basis in de enige commerciële conch farm in de wereld gedijt.

De Lucayans liet ook ons enkele van hun taal als hun erfenis. Woorden zoals kano en zelfs Caribische zijn Arawak werken we vandaag gebruiken. In tegenstelling tot in veel eerdere of latere samenlevingen, zijn Arawak vrouwen zeer gerespecteerde zowel binnen als buiten het huishouden. Ze hoofden waren eerbiedwaardige en zij geloofden ook in leven na dood (hoewel weinig bewijs blijft om aan te tonen hoe zij zijn omgegaan met hun doden).

Door de 1520's bleef niet één Arawakse levend en hun unieke beschaving was verloren aan de wereld. De Europese ontdekking van de eilanden werd fataal zijn voor deze eilanden als het later bleek te zijn in Polynesië toen kapitein Cook die eilanden verscheidene eeuwen later ontdekt. Pas ingevoerde ziekten, slavernij en hard werken in de mijnen van Hispaniola (nu bekend als Haïti en de Dominicaanse Republiek) heeft geleid tot hun uitsterven binnen slechts één generatie.

De man die vele nu kenmerk schuld tot de ondergang van het Arawakse, Christopher Columbus, voet op Guanahani strand op de hoofdstad eiland van Grand Turk op zijn eerste reis van de ontdekking van de nieuwe wereld in 1492. Een aantal opmerkelijke geschiedenis geleerden beweren Guanahani Beach was de echte site van de eerste landing in de nieuwe wereld en er is zelfs een plaquette op het strand vandaag ter herdenking van de gebeurtenis. Het was daar dat Columbus had zijn eerste ontmoeting met de Lucayans die een nederzetting dichtbij de landingsplaats hadden. Er is aanzienlijk bewijs voor deze vordering van eerste aanlanding op onderzoek van de grafieken getekend door Columbus en zijn topografische beschrijving van het eiland van Providenciales, die hij tegenkwam kort bij het verlaten van Grand Turk We weten zelfs dat Columbus uit het west end van Providenciales dicht bij een gebied dat nu bekend staat als Malcolm wegen of vaak genoemd nu Northwest punt verankerd.

Tussen het jaar 1492 tot 1706 werden de Turken & Caicos eilanden dun bevolkt. De Bermudians kwam tot hark het zout en vervolgens voeren weerom naar Bermuda en door de jaren heen meer dan 1.000 schepen in de wateren rond de Turken & Caicos eilanden werden vernield. Vandaag een aantal van deze wrakken vrij worden onderzocht door duikers die de wateren van de Turken suggereren & Caicos eilanden zijn een van de beste duikbestemmingen in de hele wereld.

Cursus zout was een zeer belangrijk product twee of driehonderd jaar geleden en in de ondiepe wateren van de Turken & Caicos eilanden zout kunnen worden "raked" in overvloed. In die dagen werd zout niet alleen gebruikt voor het toevoegen van smaak, maar voor het behoud van voedsel. De Bermudians kwam naar de eilanden op een regelmatige basis en inderdaad zout werd commercieel geproduceerd op de eilanden tot de jaren 1960. Een bezoek aan Salt Cay is zeker de moeite waard voor de toeristische of historicus die nog steeds bewijs van de zoutindustrie zeer zien kan veel zoals het was.

In 1706 werden de Turken & Caicos eilanden gevangen van de Bermudians door de Fransen en de Spanjaarden. Bermuda was een kolonie van Groot - Brittannië en in 1710 veroverden de Britten de eilanden namens Bermuda. In de daaropvolgende jaren werden de eilanden vaak gebruikt als een piraat haven voor pirates zoals Anne Bonny en Francoise L'Olonnois die Frans Cay als zijn piraat uitvalsbasis gebruikt voor overvallen passeren van schepen.

Tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog uit Groot - Brittannië kopen de eilanden zout aan generaal Washington's leger. Weerwil van een blokkade van de Royal Navy in 1776 Bermuda sloepen negeren de blokkade om de "vijand".

In 1783 grijpen de Franse Grand Turk tijdens de oorlogen met Groot - Brittannië. De Royal Navy verzonden Horatio Nelson te heroveren Grand Turk, en zelfs de admiraal glorieuze in de Britse geschiedenis voor het verslaan van de vijandelijke vloot in de Zeeslag bij Trafalgar is mislukt bij het nemen van Grand Turk terug voor de kroon. De eilanden zijn echter later teruggezet naar Groot - Brittannië door het Verdrag van Versailles.

Veel Amerikanen loyaal aan de kroon (de zogenaamde loyalisten) vluchtte de Amerikaanse koloniën tijdens de oorlog van onafhankelijkheid. Velen gingen Noord naar Canada, maar anderen kwamen naar eilanden als de Turken & Caicos eilanden. Het werd in 1789, toen de Loyalist vluchtelingen eerst begon aankomen op de eilanden, en vervolgens in 1790 de kroon toegekend land aan de Britse loyalisten Providenciales, Middle Caicos, North Caicos en Parrot Cay. Als je goed kijkt ziet u nog een levend eerbetoon aan deze loyalistische Pioniers in de vorm van katoen - bomen die zij aan de eilanden brachten hoop het cultiveren van een commercieel gewas. Helaas waren hun inspanningen in dit verband niet succesvol.

In 1792 Grand Turk wordt de officiële haven van binnenkomst aan de Turken & Caicos eilanden en douane zijn vastgesteld tot dan in Nassau op de Bahama's. Maar in 1799 Groot - Brittannië besluit ten gunste van de Bahamaanse regel voor de Turken & Caicos eilanden die gaat niet naar beneden helemaal goed met de Bermudians. De meeste inwoners in de Turken & Caicos eilanden in die dagen waren Bermuda en beginnen te weerstaan van de regel van de Bahama's.

In de oorlog van 1812 tussen de Verenigde Staten en Groot - Brittannië kolonisten op de eilanden ingestelde kanonnen op Fort George Cay (een kleine cay gelegen tussen de eiland van Providenciales en North Caicos) in afwachting van aanval piraat en Amerikaanse schepen. De oorlog tussen de Verenigde Staten en Groot - Brittannië geleid tot de opschorting van de handel en vervolgens hongersnood over de eilanden.

In 1813 een grote orkaan gedwongen veel van the Loyalists of te laten de eilanden voor veiliger paradijzen op andere Britse eilanden in Canada. Sommige loyalisten verhuisde naar Grand Turk en nam hun slaven mee. Vervolgens in 1821 honderden slaven vluchtte uit de eilanden en vluchtten naar vrijheid in Haïti. Door 1834 kregen alle Britse kolonie slaven hun vrijheid, vele jaren voordat de Amerikaanse burgeroorlog die in vrijheid voor de Amerikaanse slaven resulteerde. In 1842 werd Bambarra op Middle Caicos gekoloniseerd door overlevenden van een schipbreuk van de Spaanse slaaf "Gambia" genoemd.

In 1873 verleent koningin Victoria een royal charter, waarbij de Turken & Caicos eilanden een onafhankelijke kolonie geworden en zijn niet langer deel uit van de Bahama's. In 1874, werden de eilanden echter geannexeerd naar Jamaica die medische en technische bijstand, alsmede aanzienlijke subsidies na "The Great Bahama's Hurricane" die de Turken & Caicos Islands en de gehele Bahamaanse keten verwoest.

In 1898, bijna 1200 honderd jaar sinds de Arawak de eilanden voor het eerst bewoond, technologie komt met de eerste telegraafkabel koppelen Bermuda, Grand Turk en Jamaica.

In de Tweede Wereldoorlog de US Coast Guard installeert een onderzeeër basis op het eiland van South Caicos bijhouden en in 1950 een Amerikaanse raket tracking station werd opgericht op Grand Turk en dan daarna gesloten in 1980. Het was pas in 1948 toen de eerste commerciële vlucht naar de eilanden aankwam.

Veel toeristen komen nu naar de eilanden commentaar op het ontbreken van de landbouw. In 1960 Orkaan Donna verwoest werd alle landbouw - en geen verdere inspanning gemaakt door de Britse regering van de tijd om te herstellen van de capaciteit van de eilanden om te groeien voedsel voor zichzelf. Afgezien van een kleine hydrocultuur boerderij van de eilanden die een paar tomaten op de koeler tijden van het jaar, evenals sommige sla produceert, wordt niets behalve vis en schelp geproduceerd op het eiland. Alles moet worden geïmporteerd uit beide naburige eilanden zoals de Dominicaanse Republiek, maar de meeste van de voedselvoorziening worden geïmporteerd uit de Florida en de Verenigde Staten.

In 1962 als Jamaica werd onafhankelijk van Groot - Brittannië de Turken & Caicos eilanden besloten te blijven een Britse kroonkolonie. Het blijft zo zelfs vandaag met geen echte agenda voor onafhankelijkheid in de toekomst.

Ook in 1962 Astronaut John Glenn eerst aangeraakt land op Grand Turk na zijn epische ruimtevlucht, misschien inluiden zijn historische prestatie uit respect voor de man die voet aan wal zette op de dezelfde eiland eeuwen vóór, Christopher Columbus.

Eeuwen nadat Christopher Columbus in kaart de kustwateren van het eiland Providenciales gebracht, begon in 1966 Provident Ltd in ruil voor 4000 hectare ontwikkeling op het eiland, die later werd de eerste echte toeristische bestemming in de Turken & Caicos eilanden. Hoewel niet geschikt voor hedendaagse moderne jets, Provident Ltd gebouwd de eerste landingsbaan welke Johnston Ltd bijgewerkt 15 jaar later en die nu een moderne, internationale luchthaven is ontwikkeld. Provident ook wegen op Providenciales te koppelen van de drie lokale nederzettingen gebouwd en bouwde een genaamd The derde Turtle Inn hotel met 10 kamers. In 1968 de luchthaven geopend.

Het was niet tot begin jaren tachtig, toen het resort van Club Med Turkoise open dat Providenciales werd een serieuze toeristenbestemming was. De daaropvolgende jaren zag het begin van de ontwikkeling langs Grace baai van Club Med Turtle Cove, een afstand van zeven mijl of meer. Grace Bay nu gastheren enkele van's werelds hoogste resorts en ontwikkelingen van de condominium (inclusief de passaatwinden Condotel die gelegen in het hart van Grace Bay is) In 1997 de Provo Golf Club geopend, bekend als een van de beste golfbanen in het Caribisch gebied.

Vandaag na bijna 1200 jaar van de geschreven geschiedenis, de Turken & Caicos eilanden staan op de drempel van een spannende toekomst trots die de snelst groeiende economie in het Caribische bassin in combinatie met strikt gecontroleerde ontwikkeling ter bescherming van het erfgoed van de eilanden als een ongerepte heiligdom voor zowel de lokale bevolking en toeristen om te genieten van het volgende millennium. De Turken & Caicos eilanden zijn inderdaad mooi door de natuur.